اثر ویبریشن کل بدن با فرکانس‌های متفاوت بر لاکتات خون در دوره ریکاوری پس از ورزش وامانده‌ساز

Authors

  • ایزدی, مجتبی گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه، ساوه، ایران
  • رشیدی, محمد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، سمنان، ایران
  • صداقت, مهسا گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سمنان، سمنان، ایران
  • صفاخواه, حسینعلی مرکز تحقیقات و گروه فیزیولو‍‍ژی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، یران
Abstract:

هدف: بروز خستگی به هنگام ورزش وامانده‌ساز در پاسخ به تجمع اسیدلاکتیک در عضلات فعال و خون نمایان می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر ویبریشن کل بدن با سرعت‌های متفاوت بر اسید لاکتیک به هنگام فاز برگشت به حالت اولیه بعد از یک ورزش وامانده‌ساز بود. مواد و روش‌ها: 60 مرد جوان ورزشکار به شیوه تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند و 15 دقیقه ویبریشن را با سرعت‌های متفاوت در قالب گروه‌های کنترل (بدون ویبریشن: صفر هرتز)، ویبریشن خفیف (10 هرتز)، ویبریشن متوسط (20 هرتز) و ویبریشن شدید (30 هرتز) را بلافاصله پس تست ورزشی وامانده‌ساز کانینگهام اجرا نمودند. سطوح لاکتات خون در شرایط قبل، بلافاصله و 15 دقیقه بعد از آزمون در هر 4 گروه اندازه‌گیری شد. از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر جهت ارزیابی تغییرات زمان-گروه استفاده شد. یافته‌ها: افزایش معنی‌داری در سطوح لاکتات خون بلافاصله پس از ورزش نسبت به سطوح پایه در همه گروه‌ها مشاهده شد (05/0p<). تفاوت معنی‌داری در سطوح لاکتات خون در 15 دقیقه ریکاوری نسبت به سطوح پایه در گروه‌های ویبریشن نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (05/0p>). کاهش معنی‌داری در لاکتات خون بعد از 15 دقیقه ریکاوری در گروه ویبریشن متوسط نسبت به دیگر گروه‌ها مشاهده شد. نتیجه‌گیری: بر پایه این یافته‌ها، این‌گونه نتیجه‌گیری می‌شود که ویبریشن کل بدن به دفع لاکتات خون در دوره ریکاوری پس از ورزش وامانده‌ساز کمک می‌کند و ویبریشن با شدت متوسط (20 هرتز) موثرترین روش است.  

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر متقابل ریتم روزانه و عادت ماهانه بر میزان ریکاوری لاکتات پس از یک فعالیت بیشینه

هدف پژوهش بررسی اثر متقابل ریتم روزانه و عادت ماهانه بر میزان ریکاوری لاکتات پس از یک فعالیت بیشینه بود. بدین منظور تعداد 12 نفر از دانشجویان دختر رشتۀ تربیت‌بدنی (میانگین±انحراف معیار سن60/1±75/20 سال، قد 62/3±75/164 سانتی متر، وزن 45/5±08/55 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت نمودند. آزمودنی­ها تست بروس را تا سر حد واماندگی انجام و در مرحلۀ ریکاوری، به مدت 20 دقیقه با سرعت 72/2 کیلومتر در ساعت با شیب...

full text

تأثیر یک دوره تمرینات ویبریشن کل بدن و حس پیکری بر تعادل مردان سالمند سالم

مقدمه: سیستم حس پیکری نقشی مهم در کنترل تعادل دارد و کاهش ناشی از افزایش سن در عملکرد سیستم حس پیکری نقش مهمی در زمین خوردن سالمندان دارد. تمرینات ویبریشن کل بدن و حس پیکری می‌توانند با تحریک گیرنده‌های حس عمقی در بهبود تعادل نقش مهمی داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات ویبریشن کل بدن و حس پیکری بر تعادل مردان سالمند سالم انجام گرفته است. روش بررسی: 30 نفرمرد سالمند سالم (80-60 س...

full text

اثر متقابل ریتم روزانه و عادت ماهانه بر میزان ریکاوری لاکتات پس از یک فعالیت بیشینه

هدف پژوهش بررسی اثر متقابل ریتم روزانه و عادت ماهانه بر میزان ریکاوری لاکتات پس از یک فعالیت بیشینه بود. بدین منظور تعداد 12 نفر از دانشجویان دختر رشتۀ تربیت بدنی (میانگین±انحراف معیار سن60/1±75/20 سال، قد 62/3±75/164 سانتی متر، وزن 45/5±08/55 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت نمودند. آزمودنی­ها تست بروس را تا سر حد واماندگی انجام و در مرحلۀ ریکاوری، به مدت 20 دقیقه با سرعت 72/2 کیلومتر در ساعت با شیب...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 20  issue 3

pages  463- 468

publication date 2018-06

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023